Jaarlijks is er via Zeewitoe een eskimoteerweekendje in de ardennen. Ondanks dat er geen eskimoteercursus was afgelopen maandag, ging het weekendje wel door.
Ik besloot om ook maar weer eens een keer mee te gaan. We stonden als vanouds weer op camping chalet weekend te Stoumont en besloten de 1e dag het stuk tussen Coo en Stoumont (5,2km) te varen. We stapten in, net vóór de spoorbrug, via een weiland.
ik ben er klaar voor…
Het was redelijk lekker weer, en er waren dus ook behoorlijk wat toeristen in rode huurbakken die de Ambleve afzakten. Ik zat net op het water toen er al een jong koppel omging, met hond. De hond kwam wel aan de kant maar de 2 peddels viste ik maar uit het water voor ze. Konden ze hun tochtje tenminste nog afmaken. En ja, dat was eigenlijk de rode draad (rode boot) van de dag, toeristen redden, want even verderop zat er een franstalige jongen midden op het water op een klein rotsje, die probeerde het water uit zijn boot te krijgen. Heel de kuip zat vol en de kant van de kano waar het dopje zat, hield hij het hoogst. Blijkbaar krijgen ze geen instructie. En aangezien hij helemaal alleen was besloot ik maar te helpen. Aangezien er geen luchtzak in zijn kano zat kreeg ik hem ook niet leeg getild, dus ik traverseerde zijn boot naar de kant en legden daar maar uit aan hem hoe hij zijn boot leeg kon krijgen. De jongen was blijkbaar nog half in koudeshock want hij communiceerde voor geen meter. Ondanks het lekkere weer, was het water namelijk nog behoorlijk koud, en dan zonder geschikte kleding zwemmen….
Toen we verderop een kleine lunchpauze hielden (en weer een drijvende peddel naar de kant hadden gebracht) kwam de knul weer voorbij. Nu wel een paar keer “merci” roepend, knieën rechtop omhoog en slingerend van links naar rechts een varend recipe for disaster…
Toen ik net mijn brood op had kwam er weer een kano half onder water voorbij drijven. Ik had een droogbroek aan en kon er net bij om hem uit het water te slepen. Ook hier geen dopjes in de afwateringsgaten, en ook geen luchtzakken. Maar dit keer een nederlands groepje peddelaars, uit Aalburg geloof ik. Een licht bijgesneden tak propten we er dit keer maar in als “dopje”.
and another one gone, and another one gone…
Maar terwijl we onderweg nog diverse lege verdronken kano’s tegenkwamen, hebben we toch lekker gepeddeld.
another one bites the dust..
Net voor het uitstappunt, daar waar ook de huurkano’s stoppen, vond ik nog een losse peddel. Mijn “ticket” voor een uitstap via hun kanosteiger.
De 2e dag kwamen er nog wat peddelaars van onze kanoclub bij en stapten we in bij Stavelot. Een leuker stuk om te varen met meer keerwatertjes dankzij de vele rotsblokken. En dit keer geen huurboten! Wel lag er halverwege nog een boom over de gehele breedte van het water. Dit creëerde een natuurlijke brug voor dappere wandelaars maar een overdraagpunt voor ons.
Voordat we het water opgingen hadden we uiteraard nog een korte lunchpauze en blijkbaar waren we niet de enige die dit een leuke etensplek vonden.
Bever lunchpakketje
Het eindpunt was bij het sportveld net na het bungalowpark en uiteraard vóór de watervallen van Coo.
Het was zeker leuk om weer eens in mijn wildwaterbootje gevaren te hebben, en een goed opwarmertje voor de Ardecheweek die er aan zat te komen.
Kayaklog 