De laatste keer dat ik met John in de buurt van Dordrecht voer was met mist en toen werden we door RWS van het water geplukt. Zie verslag 24-11-12 Optimisme vs Pessimisme. Alsof de duivel ermee speelde was het deze ochtend weer mistig. Echter dit keer wilden we niet vanuit de biesbosch vertrekken maar vanuit Heerjansdam aan ” het Waaltje” .
Gelukkig trok de mist weg toen we Dinteloord voorbij waren gereden. Ik zat in gedachte al alternatieve tochten te verzinnen, maar dat was nu niet nodig meer.
We vertrokken vanaf de Prins Bernhardstraat. Op het water waren enkele roeiers aktief maar verder was het rustig. Wel kwam er een zwaan met hoge snelheid op John afgezwommen. Tegen onze snelheid was hij gelukkig niet opgewassen. Blijkbaar ergens een nest zeker. Ook zagen we nog 2 schildpadden in het water. (Te groot voor een poffertjespan)
Het Waaltje is wel een leuk rustig stuk om te varen maar met een zeekajak ben je snel aan het eind. En om niet hetzelfde stuk weer terug te peddelen had ik een rondje gepland via de oude maas.
Een kleine 500m overdragen naar het haventje dus. Gelukkig hadden we een karretje hier voor bij. En die “een” is te lezen als 1….Ofwel, mn eigen kano op karretje vooruit duwen en tegelijkertijd samen met John zijn kajak dragen om heen en weer lopen te voorkomen. Maar het ging prima. De instapmogelijkheid bij het haventje was niet ideaal, maar langs de kant was het ondiep dus we konden in het water staan en van daaruit instappen.
Op naar het centrum van Dordrecht. Daar wilden we omdat dit vorige keer niet gelukt was even doorheen varen. Doch wederom kwam daar vanuit dezelfde hinderlaag als vorige keer , ons weer een RWS boot tegemoet varen, die vervolgens keerde en ons achterna voer. Gelukkig was het dit keer wel een aardige man. Waar wij naar toe gingen varen. Om problemen te voorkomen antwoordde ik maar dat we naar Heerjansdam toe gingen en dus rechts aanhielden. DIt stemde hem tevreden dus geen probleem. Voor hij wegvoer riep hij nog even: ” als jullie het kruispunt over hadden moeten steken had ik jullie wel even begeleid”. Tja, om nu alsnog aan te kaarten dat dit wel onze bedoeling was…. Ooit gaan we dat stukkie echt een keer varen maar niet vandaag…
Wij vervolgden onze route, stroming mee nu, onder het spoor door richting de oude Maas. Aan de overkant hielden we nog even een korte lunchpauze tussen het gras en groen. De grond was nat dus we moesten op ons achterdek zitten. Dit was een goede keuze want toen even later een jacht met hoge snelheid voorbij kwam verdween onze picknickplaats onder water. Gelukkig lagen onze spullen droog op de boot. Dus alsof het doodnormaal was bleven we rustig doorkletsen.
We gingen weer door met lekkere stroming mee zodat we al gauw weer terug bij Heerjansdam waren. Daar was een mooi strandje om uit te stappen. Met wat klunen zou het mogelijk moeten zijn om tot aan de auto te peddelen maar het was sneller om even 5min. te lopen en de auto te halen. Enzo geschiedde.