23-11-13 Berentocht 17km

John had voor vandaag , onder de noemer Berentocht, een tochtje door de Hollandse biesbosch gepland.
Samen met Henk en Patrick helaas slechts een klein groepje van 4 vaarders.
Het Instappunt was bij het Biesbosch centrum aan het Moldiep en via de Hellesloot gingen we zover mogelijk richting oost de Biesbosch in varen. Toch heel anders dan de Brabantse Biesbosch maar wel mooi. Ook best wel wat getijdeverschil en momenteel was de waterkant heel hoog, dus uitstappen was niet echt gemakkelijk. Het was heerlijk rustig op het water. Ten zuiden van de “Doode Kikvorschkil” hadden we al 2 keer een afslag gezien naar een groot ondergelopen gebied. Dus leuk om te proberen of die 2 met elkaar in verbinding stonden. Op google-satellite was dit allemaal nog te zien als weiland, dus uittesten maar.

.

Veel beschutting tegen de wind was er niet maar toch een mooi gebied. Het slootje meanderde wat maar liep uiteindelijk toch dood. Dus moesten we terugpeddelen. We probeerden een bocht af te snijden door over een heel ondiep gedeelte te peddelen. Henk koos voor de gemakkelijke manier, maar ik had een deelbare peddel en door deze als prikstokken te gebruiken kon ik zonder uit mijn boot te stappen toch over de zandplaat heen.

Patrick kende deze techniek nog niet maar had er ook de grootste lol in. John lag half vast op de plaat maar probeerde met een lage steun de foto toch nog interessant te maken.

Snel peddelden we weer terug want het waterpeil zakte snel.
Terug op de kil vonden we een metalen steigertje met ideale in/uitstapmogelijkheid waar we even pauze konden houden. Ik had als verrassing pannekoekenbeslag , satéballetjes en een koekepan met gasbrandertje meegenomen.

Na deze lekkere versnapering voeren we weer terug richting de Ottersluis, de verbinding met de Nieuwe Merwede. Voor ons uit ontdekten we op 5m afstand een Bever. Helaas alweer snel verdwenen voor je er een foto van kon maken. Ook een ijsvogel was druk in de weer met eten zoeken. Raar overigens dat hij ijsvogel heet, aangezien een koude winter funest voor hem is.
Waarom trouwens de benaming Berentocht, er was geen beer te zien ?! John stelde voor om de tocht volgend jaar maar ’s nachts te varen. Dan zagen we tenminste nog een Kleine en een Grote Beer!

Via het Wantij en wat kleine kreekjes kwamen we weer uit bij de auto’s. We konden zien dat het waterpeil gedurende onze tocht nog aardig wat gezakt was. We kleedden ons snel om en dronken in het Biesboshcentrum nog een warme chocolademelk met slagroom. Al met al toch een leuke tocht, maar hopelijk volgende keer meer deelnemers.

16-11-13 Nachttocht Oosterschelde 28.6km

Zaterdagmiddag 15u. Dikke mist in Bergen op Zoom en over 2 uurtjes zou de nachttocht op de oosterschelde beginnen. Dus in de chat met Marius of de tocht wel doorging. Hij had 1500m zicht thuis in zeeland. De webcams van Vlissingen en vliegveld zeeland leken ook goed. Afijn, kan altijd nog omkeren natuurlijk als het verder dichttrekt. Toen ik wegreed van huis was de mist nog erger. En bij afslag markizaat was het druk vanwege wegwerkzaamheden. Met 50km/u reed ik door een witte waas westwaards. “Waar begin ik aan! ” dacht ik nog .Pas bij Goes klaarde het eindelijk op en werd het zicht steeds beter. Toen ik aankwam bij het haventje van Colijnsplaat keken de zeeuwen me dan ook vreemd aan. “Afgelasten vanwege mist, hoezo?”. Een klein groepje van 6 man vanavond. We kregen allemaal een nummer, om tellen makkelijker te maken. Ik was nummer 3 en probeerde nog van nummer te ruilen maar niemand wou… Het begon al donker te worden en in tegenstelling tot enkele bootjes die het haventje binnenkwamen maakten wij ons gereed voor vertrek.

We koersden richting een rode boei in noordelijke richting. Mijn ingebouwd kompas bij de boeg was in het donker niet te lezen. Wel had ik een gps-je bij, die liet zien of de koers nog goed was en ook de maan liet zich af en toe zien boven de zeelandbrug. Het water was rustig met een ZW-2Bft en buiten een enkele vissersboot leken we wel de enige nog op het water. Heel apart om zo door het donker te varen. Officieel hoor je wit rondschijnend licht aan te hebben maar zolang er geen boten in de buurt waren hadden we de lampen geheel uit om onze ogen te laten wennen aan het donker. De roggenplaat bleef in het duister, maar een sectorlicht in de verte liet zien wanneer we in te ondiep water voeren. We koersden af richting Burghsluis met wind tegen maar al gauw verscheen daar een klein strandje waar we konden pauzeren. Erachter de lichtjes van een Bistro-restaurant. ” Heb ik voor niks mijn macaronischotel meegnomen, ik wist niet dat je daar gereserveerd had, Marius! ” . Uiteraard was dit niet het geval en ipv warme macaroni had ik een paar koude boterhammen bij . We gingen bovenop de dijk op een bankje even ” dineren” in de frisse wind. Gelukkig kon de thee mijn handen verwarmen. Een meeuw vloog voorbij en zijn gekrijs leek sprekend op het gekrijs uit het liedje ” Crazy horses” van The Osmonds. Horses waren we niet, maar crazy? Ook een paar gasten uit het restaurant die buiten een peukie opstaken hadden waarschijnlijk soortgelijke gedachten over ons..Ik droomde ondertussen over stoelverwarming inbouwen in mijn kayak.

We hielden de pauze maar kort want we koelden snel af in de wind. Op weg richting de oosterscheldekering en via het oliegeultje weer terug. Bij Neeltje Jans was nog wel een werkschip bezig maar ver genoeg bij ons uit de buurt. De uitloop van de Roggenplaat waar we omheen moesten niet. We konden aan het geluid van het water horen dat we bij een ondiepte waren. Gelukkig konden we er met onze kayaks toch overheen en hoefden we niet om te varen.
Voor de verandering weer af op een rode knipperende boei. Toen we die voorbij waren leek het of de boei ons achterna kwam ! Hoe kan dat? Het bleek Martine te zijn met een rood hoofdlampje op. Ineens koersden we toch de verkeerde kant op,want de echte knipperende rode boei zat nu rechts ipv achter me. Ik checkte mijn GPS en ja hoor, we moesten even bijdraaien. Voor ons verschenen al wat lichtjes en mijn gedachte ” dat is vast Zierikzee” , veranderde even later in ” de zeelandbrug dan” maar bleek uiteindelijk Colijnsplaat te zijn. Rond 22u voeren we weer het haventje in en alle lof richting Ton en Marius die ons goed door het donker heen hadden genavigeerd. Iets dat in de praktijk toch lastiger is dan je zo denkt want je hebt weinig punten om je op te richten, dus je dwaalt door wind en stromingen snel af. Gelukkig geen last van mist meer gehad. Snel kleedde ik me om, want het was nu toch best fris en de auto in… lang leve de stoelverwarming !

26-10-13 Biesbosch 18km

Het jaarlijkse biesboschweekend van KCZ ging vanwege de te verwachten harde storm niet door maar aangezien de zaterdag wel een mooie dag zou kunnen worden was een dagtochtje toch wel leuk. Samen met John, Patrick en Henk vertrokken we vanaf jachthaven Vissershang in Hank. Daardoor zouden we de Amer niet hoeven over te steken, dat met harde wind wel eens vervelend zou kunnen zijn voor de minder ervaren vaarders.

Ik kwam erachter dat ik een tas met spullen vergeten was mee te nemen. Stond thuis nog in de donkere schuur. En daarin zat een spatzeil, zwemvest en surfschoentjes. Zwemvest was niet zo’n probleem. Een regenbroek had ik nog wel bij en ook een Anorak. En van mijn transportzeil wist ik met een stuk stiek een spatzeil te creeeren dat geheel afsloot Zelfs een regenbui zou geen probleem geven dus ik kon dan ook wel gewoon mijn schoenen aanhouden. Maar het was heerlijk weer. We voeren richting het St.Jansbruggetje en Amaliahoeve waarna we wat kleine kreekjes pakten.

Tussen de 2 spaarbekkens “de Gijster” en “130” ligt een mooi natuurgebied waar we schotse hooglanders, wilde ganzen en paarden zagen. Het deed me denken aan de film ” de nieuwe wildernis” die ik van de week gezien had. Enkel de herten en vossen ontbraken. Tijd voor de lunch. Wel waren er genoeg muggen, dus dat merkte ik al gauw door een beet op m’n enkel. Eind oktober en nog steeds die rotbeesten…Maar weer verder dus. Patrick deed nog even vol trots de peddelbrug voor.

Via het “Kooigat” gingen we richting “De Ruigt”. Ons goed bekend doordat we vroeger met de scouting hier altijd voeren tijdens het paasweekend. Leuk om nog even te kijken bij polder “De Moordplaat”. We stapten even uit via een vlot voor een korte pauze en zagen de grote verandering aangezien het nu grotendeels onder water stond, maar het was zeker een verbetering.

De wind bleef weg en in het heerlijke zonnetje koersden we terug naar Hank. Bijna in staat om alsnog de kampeerspullen te halen ! Nog een klein blauw vogeltje gespot dat een ijsvogel bleek te zijn, maar helaas geen bevers deze keer. Toch was het een leuk tochtje geweest en we sloten het af op het terras.