22-2-14 platen valkenisse, westerschelde 19,5km

Om 10u verzamelden we bij de Rillandse dijk voor een tochtje op de Westerschelde.

Tracking:donkerblauw is langzaam..groen is snel (9,5km/u)

We waren vandaag met een klein groepje van 6 man maar dat mocht de pret niet drukken.
Eerst moesten we de boten over de glibberige grasdijk heen dragen en toen nog een stuk door de modder naar de waterkant. Maar wel een mooi uitzicht!

In de verte de Twin-towers

.
Eerst werd de route besproken. Een rondje rond de platen van Valkenisse, met de richting van de klok mee.

Het zonnetje liet zich af en toe zien en er stond een westenwind van 4-5 Bft. Ik had een Vaavud windmeter bij die ik op m’n Iphone kon prikken. Werking is inductief dus geen losse batterijtjes nodig. Meter bestaat enkel uit plastic, lagertjes en magneetjes.

Het was afgaand tij met hoogwater Vlissingen om 6:19 en 18:51. Ook was er nauwelijks scheepvaart. Helaas waren er weinig golven / deining maar we hadden lekker stroming mee zodat we ondanks de tegenwind toch flink opschoten.

We volgden de rand van de zandplaat waar allerlei vogels voedsel aan het zoeken waren op het drooggelopen zand. Ook wij kregen wel trek. Voor de lunch was er helaas weinig beschutting beschikbaar en aangezien de zandplaat nog nat was werd het een staande receptie. Het zonnetje was lekker maar toch zorgde de wind voor een flinke windchill.

Heerlijk om even de handen te warmen aan de hete mok met thee.
Ik merkte pas hoe koud mijn handen waren toen ik een slok thee nam. Want hoewel mijn mok nog steeds heet aanvoelde was de thee inmiddels lauw !

Ondertussen begonnen er al wat meer schepen richting Antwerpen te varen. Altijd een mooi zicht omdat het net lijkt of die schepen over het zand varen.

Op de terugweg kwamen weer langs de zeehonden. Een stuk of 6. We stopten met peddelen en lieten ons zoveel mogelijk met wind en stroming meedrijven om ze niet te verjagen. Toch hadden ze ons snel in de gaten en verdwenen ze 1 voor 1 in het water. Goed opletten dus, want af en toe kwam er net een koppie kort boven water. Ik dreef een stuk achteraan dus zag ze dichtbij bovenkomen omdat ze dachten dat het gevaar al gepasseerd was. Maar al gauw had ook ik ze achter me gelaten.

Vlakbij het eindpunt waren ze weer aan het kite-surfen. Een hond liep hard van links naar rechts met z’n baasje mee te rennen. Ook een handige manier van uitlaten !

Omdat we niet zo lang hadden gepauzeerd waren we eigenlijk te vroeg terug en waren de laatste geulen te ondiep om te peddelen, dus moesten we lopen…..(zie het donkerblauwe stuk op de tracking)
En vanaf waar we aan de kant konden was het nog een lang stuk “wadlopen” richting vaste grond….en dat heeft me ook al nooit getrokken, nooit begrepen wat daar leuk aan is !

Een flink eind sjouwen…

Ton en ik droegen samen onze 2 boten tegelijk maar daardoor waren we zo zwaar dat we diep wegzakten in de drek. Ton zelfs een keer tot z’n knieën, en hij had moeite om weer los te komen. Ik denk, dat als hij de kano’s niet vast had gehouden, hij geheel in de modder zou zijn verdwenen….
Een paar keer moesten we rusten om op adem te komen. Toen nog de glibberige grasdijk af!
Het was zelfs te overwegen, voor de vaarders met een plastic boot, om in de boot te stappen en zo de helling af te glijden. Maar dat werd helaas niet geprobeerd…

11-10-12 Rondje tiengemeten 27km

Een doordeweekse dag, maar met heerlijk weer voorspeld de moeite om vrij te nemen. Het eiland Tiengemeten in het Haringvliet was alweer lang geleden dus vertrok ik rond kwart voor 1 vanaf het strandje bij Cafetaria ‘t-Hoad (wat dat dan ook moge betekenen..) bij Middelharnis. Er was 3Bft zuidoost voorspeld en mijn windmeter gaf tegen 4Bft aan.

strandje van Middelharnis

Precies de richting van 10gemeten, dus recht tegen de wind in. Onder een lekker zonnetje voer ik toch nog met een snelheid van 6,5- 7km/h.
Op het eiland stonden de eerst “schotse hooglanders” al pootjebaaiend me op te wachten. Prachtige beesten! Het was even gokken langs welke kant ik het meest beschut zou varen. Maar voor bovenlangs gekozen aangezien ik dan ook langs het haventje kwam en ik begon wel uit te kijken naar een lunchplekje.

highlander

Doch van enige beschutting was geen sprake, de wind kwam 30graden van links, maar doordat ik vlak bij de kant voer merkte ik wel dat ik toch opschoot.

Het was niet druk op het water en een enkel zeilbootje liet ik snel achter me aangezien hij al laverend tegen de wind in moest varen.

Na 10km kwam ik aan bij het haventje van 10gemeten waar ook het bezoekerscentrum is. Er was juist een veerpontje die een aantal mensen ophaalde en weer richting Nieuwendijk ging varen. Daardoor had ik het haventje voor mezelf en kon ik geheel uit de wind rustig even genieten van een bakkie.

haventje van 10gemeten

Na 3km bereikte ik de achterste punt van het eiland. Het water was hier weer wat onstuimiger maar mijn koers kon ik nu aanpassen naar dwars op de wind. Het rare was dat ik verwacht had aan deze kant van het eiland nu wel beschutting te hebben. Doch de wind blies de golven toch weer schuin naar het eiland zodat ik nog niet echt op de golven kon surfen. Mijn kayakzeil had ik deze keer thuisgelaten.

Peddelen dus, maar nu wel met een beter tempo. Op sommige plekken kon het regelmatig zomaar ineens flink ondiep worden door stenen dus enige afstand van de kant varen was toch wel nodig.

Ik schoot snel op en binnen korte tijd had ik het eiland rondgevaren. Terug naar Middelharnis dus. Eerst leek het of de golven verdwenen waren maar toen ik verder uit de luwte van het eiland voer kwamen ze weer terug en nog wel precies op de koers van Middelharnis ! Er stonden inmiddels ook al wat meer schuimkoppen.

Over mn kayak ben ik helemaal tevreden. De Explorer surft super en heeft een goede stabiliteit. Ik experimenteerde nog wat, of met of zonder scheg uitgezet veel verschil gaf. Zonder scheg draai je hem makkelijker terug op koers, maar met de scheg uit ging hij niet eens van koers af en gaf mij een veel beter resultaat.

Het strandje van Middelharnis kwam helaas snel dichterbij en had van mij nog wel verder weg mogen liggen. De gps gaf nu regelmatig 12 tot 13km/h aan, en door via een goede surf de volgende golf weer in te halen leverde dit een hoogste snelheid van 15.9km/h op! Kicken dus !

19-9-12: Bergsediepsluis – Gorishoek 14km

Het zonnetje scheen lekker en er stond een 4Bft, en ook de buienradar zag er goed uit dus ideaal om even een avondtochtje te varen.
Dit keer vanaf de Bergsediepsluis over de Oosterschelde naar Gorishoek en terug.
Terwijl ik richting Tholen reed zag ik echter een donkergrijze lucht aankomen.
Hoe kan dat nou? Terwijl ik aankwam bij de speelmansplaten barstte de bui los. Ik checkte nogmaals de buienradar.
Ja, inderdaad, nu gaf hij wel een bui aan, maar daarna zou het weer beter zijn.
Even afwachten dus. Na 20min klaarde het inderdaad op en besloot ik dus toch maar te gaan.
Het was nog opkomend tij met tegen 19u hoogwater, dus moest nog wel tegen de lichte stroming in varen. Dat was geen probleem . Maar tot mijn verbazing zag ik alweer een brede donkere lucht aankomen die er net op de buienradar nog niet was ! Afjin, beetje guur weer geeft ook wel weer een kick.
Aangezien ik alleen voer bleef ik maar wat bij de kant varen. Gelukkig hoorde ik geen onweer. Ik had nu nog maar 2km gevaren of de wind nam ondertussen al toe tot schuimkoppen en de golven groeiden gestaag. Zou leuk zijn voor de terugweg die golfjes ! Had er nu al zin in, maar ik was nog maar net onderweg dus wilde toch eerst nog even doorvaren tot Gorishoek.
Mn snelheid zakte door de wind terug van 8,5 naar 4km/hr. Met slechts 4km te gaan schiet het met deze snelheid toch niet op!
Nu kreeg ik de regen op mn dak. Ik had geen petje bij dus de striemende regen voelde ik goed in mijn gezicht. Tochtje bleek nu dus toch anders dan verwacht. Heel de dag was het zonning weer geweest met veel blauwe lucht en nu bui na bui.

de bui waait alweer weg

Na flink doorploeteren kwam de pier van Brasserie de Zeester in zicht en in 1 keer sloeg het weer om. De wind verdween en de zon keerde terug.
Wel fijn om nu droog een bakkie te kunnen doen. Dit plekje is altijd een mooie lokatie. Prachtig uitzicht over de Oosterschelde en ook bij duikers zeer geliefd. De Oosterschelde is hier vrij smal, Yerseke aan de overkant ligt slechts op 3km afstand. Maar door de vernauwing zorgt de stroming hier vooral bij duikers nogal wat keren voor problemen. Het water toonde nu rustig en verlaten en straalde een stilte na de storm sfeer uit..

Bij de brasserie was het drukker maar goed het was dan ook etenstijd. Ik had nog niet gegeten maar had gelukkig wel een stroopwafel bij.
Goed, het werd weer tijd om terug te varen. Helaas was de wind helemaal ingezakt tot maar net 2Bft. Van terugsurfen was dus geen sprake. En hier had ik eigenlijk deze tocht wel voor gepland! Maar het weer was nu heerlijk en het uitzicht was weer goed dus het was toch nog een leuk terugtochtje.

31 maart 2012: solorondje biesbosch 30km

31 maart 2012: solo-rondje biesbosch 30km

Omdat het nog vroeg in het seizoen was leek het me wel leuk om nog eens een rondje biesbosch te varen.Aangezien ik een groot deel van de biesbosch onderhand wel kan dromen koos ik voor de terugweg via de merwede.Als instappunt gebruikte ik de kade bij het pontje dordrecht – werkendam.Rond 10u15 zat ik op het water en voer ik een paar honder meter zuidwaarts met de stroom en wind mee en met dik 10km/h stak ik de merwede over richting de spieringsluis.Aangezien het Zaterdag was ging ik er vanuit dat deze in bedrijf was..Niet dus..4uur van tevoren aanmelden voor bediening !Pas vanaf april continu bediend. He, jammer dat het nog maar 31 maart is !Gelukkig had ik mn kanokarretje bij maar gezien het grote aantal kleine trapjes dat ik op en af moest en het aantal scherpe bochten dat ik moest nemen heb ik alsnog grootste deel mn boot moeten dragen.Afijn, aan de andere kant een mooi kanosteigertje dus ik was weer snel op pad. Het zonnetje scheen, ik had wind in de rug dus ik kwam al vrij snel aan op de rietplaat voor een bakje thee.

Heerlijk dat er nauwelijks bootjes op het water waren.Ik besloot via wat kleine kreekjes naar het oosten te varen. Ik had geen haast dus genoot lekker van de mooie natuur en de vele vogels.Vervolgens kwam ik aan bij de officiele paalkampeerplaats waar je wild mag kamperen in de biesbosch (er zijn er slechts 2). Plek stelde niet veel meer voor als een klein grasveld omringd met bomen en een kampvuurplek maar voldeed prima als overnacht mogelijkheid.Ik had mn trangia spiritusbrander bij dus de lunch bestond uit een heerlijke warme spaghettischotel in de zon uit de wind.Nadat ik weer het water op ging zag ik nog een ree wegspringen in de bossen.
Het volgende stuk was recht tegen de wind in richting werkendam varen. De nnw-wind was flink aan het toenemen dus ik voer zo dicht mogelijk langs de kant om nog enigzins beschutting te krijgen. Halverwege haalde een zeilboot me in, die de zelfde kant op moest. He, als die nu ook door de biesboschsluis in werkendam moet en ik ben er op tijd, hoef ik niet over te dragen. Ik had in maart vorig jaar ook al bij die sluis over moeten dragen. Vooral het weer instappen was problematisch door de 45graden steile stenen kant. En dit keer voer ik in een polyester boot ipv plastic dus walstart was uitgesloten.Ik begon dus maar met een wat hoger tempo door te peddelen, maar ik zag de afstand toch steeds groter worden. Ach, kans is groot dat hij in de jachthaven voor de sluis voor anker gaat, dacht ik… Ondertussen kwam de sluis in zicht en ik zag dat de zeilboot toch echt door de sluis wilde gaan…mmm…nog 1km..Ik begon dus harder te peddelen. Het licht bij de sluis veranderde van rood-rood naar rood-groen…@#% ophaalbrug gaat ook al open….nog 700m…even later gaan de lichten op groen…sluis gaat open….nog harder peddelen, straks kan ik rusten..sneller…de zeilboot gaat de sluis al in…hijg …hijg…nog paar honderd meter…Ik zie de lichten weer veranderen van groen naar rood. Ik geef een harde schreeuw, ho, wacht ! …en gelukkig gaat het licht weer terug op groen voor mij. Helemaal steen kapot vaar ik de sluis in en kan ik de eerste paar minuten niks zeggen. Maar goed, ik heb het gehaald, niet voor niks me uit de naad gepeddeld!

Het wachten in de sluis duurt niet lang, voordat ik weer hersteld ben gaan ze weer open en moet ik eruit. Ik peddel richting de merwede en hier staat echt een harde wind met schuimkoppen. Bedoeling was om hier over te steken maar er varen behoorlijk wat binnenvaartschepen dus dat gaat nog niet lukken.Ik vaar dus maar vast met de stroming mee aan lager wal. De golven van de vele schepen veranderen de merwede in een onrustige rivier met golven van alle kanten. Naar de overkant is toch ongeveer 500 meter, gezien de harde wind komt mn snelheid mogelijk niet harder dan 5-6 km/uur dus kost me toch wel 5 min, en die schepen varen 2 tot 3 keer zo snel dus moeten zeker verder dan 1,5km zijn voordat ik kan oversteken. Maar ja, net als het van stroomopwaarts rustig is, komt er van stroomafwaarts weer wat aan. Een korte twijfel, zal ik hier oversteken, maar de wind is zo sterk dat alleen al mn boot draaien veel moeite kost. Na een kilometer of 4 afgezakt te zijn is het eindelijk rustig met schepen en kan ik de oversteek wagen. Als ik bijna aan de overkant ben merk ik dat het aan deze zijde inderdaad veel rustiger water is. Aan de kant zie ik een mooi stekje om even te pauzeren. Het is een klein strandje met een houten dam van 2 bij 10m breed , die open gezet kan worden om een deel van de hollandse biesbosch bij Sliedrecht onder water te laten stromen bij hoge waterstanden van de merwede. Mij biedt het de mogelijkheid om lekker uit de wind met mn gezicht in de zon uit te rusten.
Het laatste stuk, 5km richting het pontje stelt niet veel voor, ik vaar nu beschut met een lichte stroming mee.

3-10-09 Brandingvaren…7bft… Iets teveel wind

Eigenlijk zou zondag een beter moment zijn om te brandingvaren met minder wind en vooral een betere windrichting , west ipv zuidwest zoals vandaag maar aangezien ik enkel zaterdag kon besloot ik dan maar met de zeekayak te gaan. Ton zou ook meegaan maar kwam met een plastic surfkayak ipv met zijn zeekayak. Ik had net mijn boot afgeladen maar het hek boven op de dijk was open dus je kon met je auto dichter bij de zee staan. Omdat ik geen zin had mijn boot weer op te binden droeg ik hem toch maar de duinen over en reed ik even later de auto om. Het zou pas om 14u15 hoogwater zijn maar we waren er al rond 11u15 aangezien het later wel eens te heftig kon worden.
Het begon goed, ik kwam vrij goed door de branding heen en voer al gauw tussen de hoge golven die toch wel 1,5m boven mijn hoofd uitstaken maar niet steil genoeg waren om me om te gooien. Klaar om eens een surf te pakken dus. Ik voer wat ondieper en voelde al gauw een grote golf mijn boot meevoeren. Ik moest flink naar achteren leunen om niet te loopen wat erin resulteerde dat ik met een zeer hoge steun dwars op de golf met een noodgang richting strand schoot. Ik keek naar Ton maar die had moeite om door de branding heen te komen maar kon wel leuke golven pakken.
Omdat het westelijke wind was stond de wind dwars op het strand en dreef je heel snel af. Wat erin resulteerde dat je uit je boot moest stappen en met boot slepend 300 tot 400m terug moest lopen. Zelfs met mijn boot kwam ik met moeite tegen de stroming in en later ook niet meer, je dreef sneller af dan dat je tegen de wind in kon peddelen. De kracht vd golven werd ook steeds sterker naarmate het meer vloed werd. Als de golf vlak voor je omsloeg resulteerde dat in een dreun voor je gezicht en mijn neusklem vloog ook steeds af.
Op een moment kwam ik ook niet door de golf heen maar schoot mijn voorpunt recht omhoog en kwam ik bijna recht om mijn achterpunt te staan. Door snel voorover te leunen kon ik nog net een achterwaartse loop voorkomen en voer ik achteruit richting strand.
Helaas werd de wind al snel zo sterk dat we te snel afdreven en was teruglopen een ware uitputtingsslag. Het zand op het strand veroorzaakte een zandstorm en om 13u besloten we het er maar bij te laten.
Ik wilde nog wel de veel kortere surfkayak van Ton uitproberen. Ik paste er in maar wat was die instabiel zeg. Door zijn geheel vlakke onderkant was er geen secundaire stabiliteit. Het was echt wennen maar nadat ik eerst een keer omging lukte het toch wel om een korte surf te maken.
Op het water waren verder nog wat windsurfers en kitesurfers maar enkel de echte cracks bleven over. De rest had moeite zijn materiaal bij elkaar te houden en Ton moest al 2 wegwaaiende boards redden. De achterklep van mijn auto moest ik met een spanband in de openstand binden vanwege de wind en tja het nadeel van aan de strandzijde van de duinen parkeren was dat al het zand mijn auto inwaaide. Maar ja, dat was beter dan mijn boot van 5m lang over de duinen slepen want hij was met deze wind niet meer te tillen en gedroeg zich meer als een vlieger. Ton ging nog even op familiebezoek in Vlissingen en ik besloot nog een koffie te nemen in het strandhuis verderop.
Hopelijk gaat de rest van de club morgen varen want het beloofd een leuke branding te worden..

30-06-09 Speelmansplaten

Avondtochtje van kanoclub naar Speelmansplaten

Maandagavond, het zonnetje schijnt lekker en er staat een sterke noorderwind. Leuk dus om even met mijn zeekayak te gaan varen. Na even twijfelen tussen grevelingenmeer of bij kanoclub kies ik voor het laatste. Normaliter varen we vanaf de club direct de binnenschelde op maar aan de andere kant van de dijk liggen ook wat houten vlonders aan het water om daar makkelijk in te kunnen stappen…althans.. als ik omgekleed ben en via een aantal brandnetels mijn boot in het water leg zie ik dat de vlonders “in” het water liggen . Voorzichtig stap ik erop maar met dat ik er wat meer op ga staan zak ik er doorheen. Een stap opzij om mijn evenwicht te herstellen resulteert in hetzelfde voor mijn andere been. Geheel verrot dus. De vlonder bedoel ik. Gauw pak ik mijn kayak vast en weet ik een genante zwempartij te voorkomen. De vlonder is gelukkig nog wel net sterk genoeg om te gebruiken voor de peddelbrug en even later zit ik toch in mijn boot. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het nog maar net 18:00 is.
Het eerste stukje is recht tegen de wind in . De windmolens in de verte draaien op volle toeren. Ik heb een gps-je meegenomen en de snelheid komt door de tegenwind niet veel hoger dan 5 km/h. Het is nog ondiep dus van golven is nog niks te merken maar ik voel de windkracht op mijn peddel. Tevens begin ik wat jeuk te voelen op mijn benen van een aantal brandnetels die ik blijkbaar toch geraakt heb. Maar door mijn spatzeil kan ik er toch niet aanzitten. Na de Kees de Boerhaven voorbij te zijn gevaren vervolg ik mijn tocht in westelijke richting. Het water schittert in de zon dus ik doe gedwongen mijn zonnebril op en kom even later bij het schelde-rijnkanaal uit. De rijnaken die hier voorbij varen gaan altijd sneller dan het lijkt dus ik vaar naar de groene boei toe en laat een dubbele rijnaak maar even voorgaan. Staal is namelijk toch sterker dan polyester. De wind waait precies in het verlengde van het schelde-rijnkanaal. Dit resulteert in een aantal flinke golven en door het op volle snelheid voorbijkomen van de rijnaak komen de golven ineens van alle kanten. Mijn kayak is niet heel stabiel, vooral niet als hij stilligt zoals nu, dus ik leg mijn punt maar even in de wind en steun wat her en der met mijn peddel terwijl mijn kayak even een speelbal is van de turbulente golven. Nadat hij voorbij is draai ik mijn punt weer westwaarts, trim mijn scheg af en steek snel over . Mijn koers legt mijn boot nu steeds dwars op de golven en er slaan aardig wat golven over mijn boot heen tot boven mijn middel. Deze golven ervaar je heel anders dan de golven op rivierwater. Vooral omdat je niet door de golf heen vaart maar de golf van opzij over je heen slaat. Af en toe moet ik toch snel steunen en binnen no-time is mijn gezicht drijfnat van opspattend water. Dit is toch spectaculairder dan het brandingvaren van afgelopen Zaterdag..Ook komt nu de beloning want door deze hoge koers te houden kan ik het laatste stukje naar de speelmansplaat schuin met de golven meesurfen. Dit is echt leuk, even snelheid maken, scheg uit en ik lees een snelheid van 10 tot 11 km/h af op mijn gps. Kicken! Op deze manier gaat het laatste stukje heel snel en rond 18u45 vaar ik het beschutte haventje binnen van de speelmansplaat en leg ik mijn kayak vast aan het steigertje. Aangezien er namelijk een soort begroeid natuurgebied eilandje voor het haventje ligt heb ik hier totaal geen last van wind. Ik haal mijn thermoskan uit mijn bagageluik en neem een lekker bakkie koffie met koek in de zon. Verder geniet ik van het uitzicht op een paar windsurfers die verderop bezig zijn en behoorlijk hard gaan. In de verte zie ik verders de peperbus en de hoge flat aan de binnenschelde. Na een half uurtje lekker te hebben relaxed en wat gelezen besluit ik weer terug te gaan. Mijn oostelijke koers varieert nu tussen dwars op de wind en schuin tegen de wind in. Dit laatste vaart wel het lekkerste. De schuimkoppen staan ook nu nog steeds op het water. Als ik weer het schelderijnkanaal oversteek is het met de scheepvaart inmiddels veel drukker. De kortste oversteek is weer dwars op de golven en de boten komen van 2 kanten en gaan snel. Ik wacht een tijdje en neem mijn kans door vast te gaan varen juist als een rijnaak passeert zodat ik zo strak mogelijk in het kielzog achter langs kan varen. Dit gaat gelukkig zonder problemen maar hier moet je niet per ongeluk omgaan.. Het laatste stuk terug ervaar ik nu als dubbel zo rustig door de ondiepte alhoewel het nog steeds waait. Af en toe zie ik nog een vis boven het water uitspringen. Rond 20u ben ik weer terug bij de kanoclub. Nadat ik me heb omgekleed zie ik dat de kanopolo-ers ook nog op het water zijn. Ik wacht even en klets nog even wat bij. Als ik vertel dat ik met de zeekayak heb gevaren hoor ik de denigrerende opmerking “zeekayaken is voor mietjes”. Ik kan net mijn lach onderdrukken en denk terug aan de ook onjuist gebleken opmerking over kanopolo, dus laat ik ze maar met deze gedachte want ik ga in ieder geval met een voldaan gevoel door de leuke tocht weer naar huis.