Speyside 2009

Schotland Speyside 2009
Deelnemers: ArendJan & Ivette, Fred, Staf, Willem, Gerard, Servaas, Ferry

De organisatie Basic Dreams had een oproep geplaatst voor testvaarders voor een nieuw te varen stuk rivier in Schotland, De Spey , in een canadese kano. Aangezien ik wist dat Fred ook wel van canadees varen houdt vroeg ik of hij ook zin had. Dat had hij wel en zijn zoon Staf (helemaal gek van whisky en Schotland) wilde ook graag mee. Omdat het maar 3 dagen varen was en toch wel een eind reizen besloten wij drie er nog 4 dagen aan vast te plakken. Dit was geen probleem voor de organisatie en we mochten zelfs kiezen of we terug wilden vliegen of varen, maar varen was handiger omdat Fred dan zijn bus mee kon nemen.
============================
Do 8 okt: Heenreis IJmuiden-NewCastle
We voeren met de Princess of Norway vanuit Ijmuiden naar New Castle. Deze lag al op ons te wachten toen we op de parking aankwamen en al gauw ontdekten we ook de rest van de groep. Zij reden met 5 man ook in een minibus met op de aanhanger 4 grote canadese discoveries. Hun bus was een apart vak ingedirigeerd en toen wij 3 al op het dek van een lekker glas bier aan het genieten waren stonden zij nog steeds met de auto buiten de boot.

Ondertussen was de hele parking verder al leeg en zagen we ze toch wel wat zenuwachtig rondlopen. Gelukkig mochten ze even later toch als laatste nog de boot op..Tja, hadden we anders zelf bootjes moeten huren… Fred was wat verstrooid en vond het nog nodig zijn paspoort bij de bardame en zijn nieuwe hoed bij de cassiere van de taxfreeshop achter te laten. Ik begreep ineens waarom Staf mee moest…Gelukkig kwam alles weer terecht

Vr 9 okt: NewCastle-Aviemore
Rond 9u kwamen we aan in NewCastle en via een ruim 5u durende mooie route reden we naar Aviemore. Daar aangekomen was een mooie herberg, The Old Bridge Inn, waar we zouden overnachten . Terwijl Staf en ik de bar gingen bezoeken werd er vast 1 bus naar het eindpunt in Spey Bay gebracht. Daarna gingen we gezamenlijk dineren.

Za 10 okt: Aviemore naar Delliefure 32km
Rond 7 uur moesten we opstaan. Gauw werd er ontbeten (eieren met spek en worstjes) De herberg lag direct aan de Spey dus we hoefden niet ver te sjouwen om de boot in te laden. Er moest veel materiaal mee. Persoonlijke bagage ging in de punt van de boot en groepsmateriaal in het midden. Ik was blij dat ik zelf voldoende waterdichte zakken mee had genomen want er waren verder alleen vuilniszakken beschikbaar. Rond 10u konden we vertrekken. Willem en Gerard van Basic Dreams voeren samen. Fred en Staf deelden een boot, ArendJan en Ivette ook en ik voer samen met Servaas. Hij wist veel van de natuur af en elke vreemde vogel werd netjes gedetermineerd en richting mij voorzien van een naam waarbij een apart vogeltje, de dipper ofwel waterspreeuw zelfs geteld werd. Dit was namelijk een vogel die onder water kon zwemmen om visjes te vangen en in Nederland nauwelijks voorkwam. Dit onder water zwemmen hebben we ook nog zien. Het water stroomde heel rustig en we moesten echt merendeels zelf peddelen. Maar de natuur was schitterend en af en toe was er zelfs een kleine stroomversnelling.. De spatzeilen waren niet echt nodig en bleven enkel over de materialen in het midden van de boot liggen. Onderweg kregen we een lunch van peperkoek en biltong (soort beef jerky maar dan beter). Langs het water stonden vele kleine hutjes die gebruikt werden door vissers. Het visseizoen was afgelopen dus ze stonden nu leeg maar ze zagen er gezellig uit. Dat er vis in de rivier zat werd vooral de 3e dag duidelijk. Enorm grote zalmen (formaatje karper) sprongen toen regelmatig uit het water recht omhoog. Om daar te mogen vissen kost werkelijk goud geld, dus varen in het visseizoen is sterk af te raden. De zon scheen verder af en toe maar ook waaide het af en toe nog wel wat. Op een mooie plek langs het water werden de tentjes beschut opgezet en na een maaltijd van macaroni werd de dag afgesloten met een gezellig kampvuur.

Zo 11 okt: Delliefure naar Carron 28km
Het ontbijt begon werd weer netjes verzorgd met ei en spek aangevuld met wat licht vochtig brood (er zaten wat gaatjes in de broodzak en er was een licht tekort aan waterdichte zakken) We hadden er weer zin in, vooral omdat vandaag het water wat meer zou doorstromen. Aangezien ik achterin de kano het sturen voor mijn rekening had genomen en in mijn enthousiasme de boeg van de kano door een flinke golf had gejaagd, resulterend in een nat pak bij Servaas besloten we nu toch maar de spatzeilen te gaan gebruiken. Dit was geen verkeerde keuze. Zelfs met spatzeil erop kwam er nog veel water in de boot en aangezien ik de enige was die knieend voer ipv zittend op het bankje moest ik diverse keren sponzen om te voorkomen dat ik heel de tijd knielend in het water zat. Servaas peddelde vooraan en ik nam zijn tempo over en nam tevens het sturen en evt.steunen voor mijn rekening. We vormden een geweldig team aangezien hij een mooi constant tempo aanhield. Alhoewel het nu dus wel wat meer doorstroomde moest je toch opletten waar je voer want het was niet diep. Met een kajak is het leuk om over de stenen te boofen en walsjes te pakken maar dit was met de canadees met deze waterstand niet te doen aangezien je dan gewoon vastliep. Deze dag bevatte ook enkele wildwater2 passages. Hier was een steun toch wel handig en los van het feit dat onze boot veel water binnen kreeg kwamen we hem goed door. Ivette had het echter benauwd gekregen en bleef met ArendJan achter. Deze boot was toch anders dan ze gewend was en met al je materiaal omgaan is geen pretje, ook gezien de toch wel frisse temperatuur van het water. Zij besloten de boot langs de passage te dragen. Haar zelfvertrouwen had een flinke deuk opgelopen. Ik zou met Servaas daarom voorop varen en een beetje de rustigste doorgangen zoeken door de passages. Dit ging verder gelukkig goed en na verloop van tijd was te zien dat het alweer wat beter ging.
Bij een mooie brug stopten Willem en Gerard om hun boot te legen aangezien hij wat onbestuurbaar werd (hadden wij geen last van aangezien ik steeds zat te sponzen..). Ze besloten toen ook gelijk daar het kamp op te zetten.

Onze boot was echter al 100m verder stroomafwaarts. Maar met een mooie demo via keerwatertjes stroomopwaarts varen konden we toch weer bij de rest komen. Het begon inmiddels ook wat te regenen. Ik besloot de kano toch maar met het touw vast te leggen. Helaas was daar niet zoveel mogelijkheid toe maar ik vond een stevige boomwortel. De andere boten lagen niet vast en ook niet erg hoog. Nadat ik hen overtuigde dat het geen verkeerd idee was om de boten wat hoger te leggen werd hier toch wel gehoor aan gegeven. Maar vastleggen was niet nodig..het water kon nooit zoveel stijgen..Nou ja, ik zal het wel weer te zwart inzien..Er werd gauw een kampvuur gemaakt. Er lag gelukkig hout genoeg en ook droog hout zelfs.. Na een maaltijd chili con carne en wat spullen drogen bij het vuur verdween de 1 na de ander naar de tent

Ma 12 okt: Carron naar Spey Bay 38km
De volgende ochtend bleek de rivier inderdaad toch flink gestegen te zijn. Onze boot (met touw vast) lag nog net met voor en achterpunt droog maar het water stroomde al in het midden onder de boot door. De andere boten lagen met hun achterpunt al flink in het water. We hadden werkelijk veel geluk gehad.
Het kampvuur had nog een paar gloeipuntjes en werd op juiste wijze weer naar een lekker warm vuur gebracht zodat we nog wat spulletjes konden drogen.
De dag begon bewolkt maar gedurende de dag werd het wel iets beter. Het water stroomde ook weer goed door dus we schoten goed op. Servaas was bij zijn 42e waterspreeuw nog even enthousiast als bij zijn 1e en hield de stand goed bij. Terwijl hij regelmatig door zijn verrekijker keek (nummer 53!!) wist ik de boot op koers te houden. Heerlijk, lekker relaxed. Toch zaten er ook vandaag wat wildere passages tussen en de minder wildwaterervaring van Willem en Gerard werd hun noodlottig toen ze hun boot een flinke wals injoegen waarna de boot direct omsloeg. Aangezien zij achteraan voeren konden wij hun boot meer stroomafwaarts het keerwater in duwen. Willem was vrij snel aan de kant maar Gerard was wat blijven hangen met 1 been in de boot en had er duidelijk niet van genoten. Er werd gauw een pot koffie gezet terwijl ik Willem, die aan de andere kant van de rivier was beland ophaalde. Ze hadden werkelijk niet verwacht dat ze om konden gaan dus allebij waren ze hun bril kwijt (niet geborgd via een touwtje) en Gerard zijn mooie hoed Hun mobieltjes waren niet in een waterdichte zak maar in hun jas dus drijfnat. Net als het niet waterdichte fototoestel en aangezien ze veel bagage niet in degelijke waterdichte zakken maar vuilniszakken hadden verpakt was ook daar aardig wat nat geworden. Gelukkig zat het spatzeil er goed op zodat er verder geen los materiaal in de rivier dreef. Nadat alles weer op orde was konden we verder varen.

De bedoeling was vlak voor het eind van de rivier in een soort rivierdelta nog een kampplek te zoeken. Helaas bestond het terrein uit grote keien met daarachter ondoordringbaar struikgewas en bos. Fred merktte al terecht op dat zo dicht bij de zee het getij kon meespelen. Kans dat er dus te weinig water stond om te varen of dat het water zo ver zou stijgen dat de delta onder water zou lopen Ook had ik qua planning niet echt een lekker gevoel over de dag van morgen. Aangezien we zelf nog een paar dagen langer bleven hadden we alle tijd maar de rest zou morgen dan eerst alles af moeten breken, inladen in de boten, varen, alles weer uitladen, omkleden, eerst 1uur naar Aviemore rijden (daar stonden nog wat spullen) en dan nog ruim 5 uur rijden naar NewCastle om daar de boot van 17u te pakken.. Ik stelde voor om door te varen naar het eindpunt, boten op te laden en een camping te zoeken in richting van Aviemore. Fred zag dit ook meer zitten en ook Servaas, ArendJan en Ivette waren voor. Ondertussen hadden Willem en Gerard ook al een local ontmoet en die vertelde dat er inderdaad grote kans was dat het gebied onder water zou komen te staan. Dus voeren we door naar het eindpunt. Het was machtig om vanuit die rivier door de natuur zo ineens bij open zee aan te komen. Fred wilde nog met mij de branding in maar het was al laat, we moesten nog een camping zoeken en ik had het inmiddels ook al wat koud gekregen. De branding was flink en een nat pak zat er dik in.
Willem en Gerard waren inmiddels ook al afgekoeld en zaten tegen onderkoeling aan. Ze gingen gauw de kleine pub van Spey Bay in om zich om te kleden. De boten werden opgeladen en aangezien we niet met 8 man in 1 busje konden besloten Fred, Staf en ik naar de camping v Spey Bay te lopen. De camping stelde niet veel meer voor dan een lap gras..geen optie dus. Staf wist nog een goede camping in Aberlour maar aangezien we alle 3 wel zin hadden in een kop koffie met een glas whisky vonden we het best als de rest eerst de camping op gingen zoeken en wij terug zouden lopen (10min) naar de pub van Spey Bay. Tja die was inmiddels dicht en toen begon het nog eens lichtjes te regenen ook. Na 1,5 tot 2uur buiten wachten werden we ook opgepikt. De nasi werd gelukkig voor lief gelaten en we bezochten “the highlander inn” voor een gezellige afsluiting met lekker eten. Nadat de rest de volgende dag vertrok hebben Staf, Fred en ik ons nog prima vermaakt met bezoekjes aan distilleries, lekker gewandeld, gewinkeld en Edinburgh bezocht.

Het was een mooie tocht en natuurlijk waren er een aantal verbeterpuntjes tav veiligheid en materiaal maar daarom wilden ze dit ook eerst doen in de vorm van een test. Ook was er speciaal vooraf een instructiemiddag canadees varen georganiseerd.
De sfeer was super. Willem en Gerard zijn echt heel relaxed en flexibel en alles was echt goed verzorgd. Het was dus een leuke ervaring!