22-2-14 platen valkenisse, westerschelde 19,5km

Om 10u verzamelden we bij de Rillandse dijk voor een tochtje op de Westerschelde.

Tracking:donkerblauw is langzaam..groen is snel (9,5km/u)

We waren vandaag met een klein groepje van 6 man maar dat mocht de pret niet drukken.
Eerst moesten we de boten over de glibberige grasdijk heen dragen en toen nog een stuk door de modder naar de waterkant. Maar wel een mooi uitzicht!

In de verte de Twin-towers

.
Eerst werd de route besproken. Een rondje rond de platen van Valkenisse, met de richting van de klok mee.

Het zonnetje liet zich af en toe zien en er stond een westenwind van 4-5 Bft. Ik had een Vaavud windmeter bij die ik op m’n Iphone kon prikken. Werking is inductief dus geen losse batterijtjes nodig. Meter bestaat enkel uit plastic, lagertjes en magneetjes.

Het was afgaand tij met hoogwater Vlissingen om 6:19 en 18:51. Ook was er nauwelijks scheepvaart. Helaas waren er weinig golven / deining maar we hadden lekker stroming mee zodat we ondanks de tegenwind toch flink opschoten.

We volgden de rand van de zandplaat waar allerlei vogels voedsel aan het zoeken waren op het drooggelopen zand. Ook wij kregen wel trek. Voor de lunch was er helaas weinig beschutting beschikbaar en aangezien de zandplaat nog nat was werd het een staande receptie. Het zonnetje was lekker maar toch zorgde de wind voor een flinke windchill.

Heerlijk om even de handen te warmen aan de hete mok met thee.
Ik merkte pas hoe koud mijn handen waren toen ik een slok thee nam. Want hoewel mijn mok nog steeds heet aanvoelde was de thee inmiddels lauw !

Ondertussen begonnen er al wat meer schepen richting Antwerpen te varen. Altijd een mooi zicht omdat het net lijkt of die schepen over het zand varen.

Op de terugweg kwamen weer langs de zeehonden. Een stuk of 6. We stopten met peddelen en lieten ons zoveel mogelijk met wind en stroming meedrijven om ze niet te verjagen. Toch hadden ze ons snel in de gaten en verdwenen ze 1 voor 1 in het water. Goed opletten dus, want af en toe kwam er net een koppie kort boven water. Ik dreef een stuk achteraan dus zag ze dichtbij bovenkomen omdat ze dachten dat het gevaar al gepasseerd was. Maar al gauw had ook ik ze achter me gelaten.

Vlakbij het eindpunt waren ze weer aan het kite-surfen. Een hond liep hard van links naar rechts met z’n baasje mee te rennen. Ook een handige manier van uitlaten !

Omdat we niet zo lang hadden gepauzeerd waren we eigenlijk te vroeg terug en waren de laatste geulen te ondiep om te peddelen, dus moesten we lopen…..(zie het donkerblauwe stuk op de tracking)
En vanaf waar we aan de kant konden was het nog een lang stuk “wadlopen” richting vaste grond….en dat heeft me ook al nooit getrokken, nooit begrepen wat daar leuk aan is !

Een flink eind sjouwen…

Ton en ik droegen samen onze 2 boten tegelijk maar daardoor waren we zo zwaar dat we diep wegzakten in de drek. Ton zelfs een keer tot z’n knieën, en hij had moeite om weer los te komen. Ik denk, dat als hij de kano’s niet vast had gehouden, hij geheel in de modder zou zijn verdwenen….
Een paar keer moesten we rusten om op adem te komen. Toen nog de glibberige grasdijk af!
Het was zelfs te overwegen, voor de vaarders met een plastic boot, om in de boot te stappen en zo de helling af te glijden. Maar dat werd helaas niet geprobeerd…

• westerschelde
• wind